پاسخ دعایی به سعدالله زارعی
بسمالله الرحمن الرحیم
برادر ارجمندم حضرت سعدالله زارعی دام مجده
با سلام و عرض ارادات
نامه مرحمتی را از طریق خبرگزاری فارس که سرگشاده بود، قرائت کردم. قبل از هر چیز، از لحن صمیمانه و بزرگوارانهتان نسبت به خودم سپاسگزارم. هرچند در قضاوتها و برداشت از اقدام حقیر عجولانه و قبل از مذاکره و دریافت توضیح پیشداوری و در مواردی جفا فرمودهاید.
اینک به شما و به همة یارانی که چون شما تصور و یا قضاوت میکنند توضیحاتی تقدیم میکنم:
اولاً به قلم و دانش شما احترام میگذارم و تقریباً همة یادداشتهای شما را که نوعاً در کیهان عرضه میشود، در «اطلاعات بینالمللی» منعکس میکنم.
ادب و در بسیاری موارد دقت و انصاف شما را همچنان که در برخوردهای برادر ارجمندم جناب صفارهرندی مشاهده کردهام میستایم. اما در این نامه ناچارم جسارتاً نکاتی را یادآور شوم.
برادرم! حقیر جناب خاتمی را مصداق فتنه نمیدانم بلکه او را در آزمون به صحنه آمدن سیاسی در این کشور عنصری میدانم که به انتخاب مردمش خیانت نکرد و در دو دورة سخت، کارنامهای درخشان از ادب، منطق و فرمانبری از ولایت و از همه مهمتر پاکدستی و خلوص به جا گذارد و در جریان انتخابات 88 به دلیل همسویی و دغدغة خدمت به این نظام و مردم از کاندیدایی که صلاحیتش تأیید شد حمایت کرد. همچنانکه آن کاندیدا همچون خود او قبلاً از عالیترین و مقدسترین مقام این نظام (ولیّامر عظیمالشأن) استجازه کرده بود.
حمایت او از آن کاندیدا همچون حضور آن کاندیدا قانونی و مجاز بود و بعد از انتخابات و جریان اعتراضات اولیه، تا زمانی که مقام معظم رهبری سخن فصل را نفرمودند همراهی کرد از آن به بعد در هیچ اقدامی همراهی با معترضین به نتیجة انتخابات نکرد. گرچه از نظر عاطفی تأسف و اندوه خود را از آنچه به انجام رسید دریغ نکرد.
شیعه به تولّی اَر مُسلَّم گردد........با رکن تبرّی است که محکم گردد یافاطمه! لعن قاتلت روزی ماست..........یا رب نکند که رزق ما کم گردد