رضوان كالپوش

  دستاوردهای برجام :
این روزها شاهد آن هستیم که عده ای از حامیان تحریم وفساد این سخن را در بوق کرده اند که دستاوردهای برجام چی شد الان 3ماه !!!! از برجام گذشته پس کو دستاوردهای برجام .
اول باید به این افراد یاداور شد اقتصاد افق زمانی مربوط به خودش را دارد . وباید دستاورد ها در افق زمانی مربوط به خودش بررسی شود (کوتاه مدت 1تا3سال ومیان مدت 3تا 6سال و درازمدت از 6سال ...)
خب برطبق همین تعریف نباید انتظاری در 3ماهه ی اول کشید که آثار خیره کننده تکرار میکنم خیره کننده برای مردم پدید بیاید ولی در میان مدت و بلند مدت شاهد ثبات در رشد با دوام کشور خواهیم بود .
اآثار برجام را درهمین مدت 3ماهه ی دوستان علی رغم توجیه اقتصادی نداشتن این مدت متذکر میشویم تا شاید تلنگری باشد برای جمود فکری حامیان تحریم وفساد و کاسه لیسان تحریم واربابان شرقی و داخلیشان 
1-نفت
بزرگترین دستاورد در این 3ماه در حوزه ی نفتی پیش آمد . روزگار نچندان دور بر اثر حماقت مسئولین و فریب و خنجر از پشت دوستان منطقه و راهبردی مان ازجمله (چین و روسیه و لبنان و عراق ) درسال 1389 زمینه برای تحریم نفتی ایران آغاز شد و جامعه ی بین الملل ایران درسال 90 ایران را تحریم نفتی کرد به طوری که حتی فروش نفت ما به از 2میلیون بشکه به 600 هزارتا رسید !وتولید ما هم به یک سوم تقلیل یافت . با توجه به توضیحات بالا ایران هیچ قدرتی در اوپک بدست نیاورد و علنا تبدیل به یک عضو منزوی شد ! اما به لطف برجام و صدقه سر روحانی و حامیانش امروز شاهد فروش 2100000بشکه و تولید نزدیک به 4500000بشکه هستیم و علنا به سال 90 برگشتیم البته بخاطر حماقت سال 89 باید قیمت پایینی را دریافت کنیم 
سوال اینجاست سالها فریاد میزنید ما تک محصول و محصول ما نفت است آیا بازگشت به بازار و تولید گذشته برای کشور تک محصول ایران دستاورد بزرگی نیست ؟؟؟؟
2-کشتیرانی 
همگان شاهد این بودیم که تاقبل از توافق موقت و دائم بنادر ما تبدیل شده بودند به لنگر گاه بزرگ کشتی های ریز و درشت علنا در کشور خودمان به دلیل نداشتن اجازه و بیمه بنادر ما تبدیل شده بودند به زندان کشتی های داخلی ولی پس از اجرای برجام به شرایطی رسیدیم که علاوه بر بیمه ی کشتیرانی واطمینان از حمل ونقل ناوگان دریایی ما حتی در اروپا هم میتوانند لنگر بی اندازند 
آقایان تحریم وفسادی آیا متذکر نشدید ؟؟؟؟؟
3-قطع شدن دست دلال ها 
شاید بدترین نوع و رنجاور ترین فشار تحریم ها زمانی بود که مابرای خرید کالاها به دلال ها مراجعه میکردیم و علاوه بر خرید باقیمت تا سقف10برابر قیمت حقیقی در خیلی از موارد به دلیل اینکه دلال ها تحت تعقیب دستگاه های قضایی بین المللی قرار نگیرند به خاطر مسایل مالیاتی و پولشویی از رقم قرار دادها و میزان پول کشور در اختیار این افراد هیچ گاه سخنی به میان نمی آمد بعضا این دلال ها پول مردم و اشتغال جوانان را درکمال پررویی بالا میکشیدند .اما با توافق هسته دیگر شرایط گذشته را نداریم امروز مستقیما کشور میتواند کالاهای خود را تهیه کند و دوچار هزینه های وحشتناک وتحقیر آمیز نمیشود
4-دسترسی آسان به کالاها وخدمات با کیفیت دلخواه
قصه ی رنجاور التماس به کشورهای عقب افتاده برای اینکه آنها برای ما کالا را خریداری کنند را همگان شنیده ایم . امروزه ما میتوانیم آزادانه هرکالایی را که میخواهیم (غیراز نظامی ) از هر کشوری که دوست داشته باشیم تهیه کنیم 
5-دسترسی به کالاها در زمان بسیار کمتر 
به علت تحریم های جامعه ی بین المللی و بنا بر توضیحات در بندهای بالا از زمان سفارش تا نحویل کالا مدت زمانی بسیار زیاد طول میکشید تا دست مصرف کنندگان داخلی گرفته شود . ولی پس از اجرای برجام به دلیل رفع مشکلات و موانع ذکر شده تحویل کالا بسیار در زمان کمتر به وقوع می پیوندد . دیگر مانند قدیم شاهد آن نیستیم که بخشی از تولید به دلیل نداشتن مواد و تجهیزات و لوازم یدکی مدت ها بلا استفاده قرار گیرد تا شاید کشورهای عقب افتاده و جهادگران خود خوانده ی اقتصادی از جمله زنجانی ها و زراب ها دلشان به رحم آمد و کالا را تحویل دادند 
6-کاهش هزینه های فساد و تخریب کالاها به دلیل رفع موارد بالا
همانطور که از نتایج بالا برای ما تبیین میشود که در گذشته به دلیل اینکه ثبات در نوع حمل و نقل کالا نبود و بعضا کالاها در مسیر حمل ونقل دچار تخریب میشدند و بعضی از مواد اولیه و خوراکی به دلیل زمان و شرایط حمل و نقل دوچار فساد و تخریب می شدند هزینه های وحشتناکی رابه اقتصاد کشور تحمیل می کردند
7-خرید کالاهای نو به جای مستهلک
مصیبت بار ترین نتایج تحریم ها این بود که کشور بجای اینکه کالای نو و پیشرفته را از کشورهای سازنده دریافت کند . کالاهای مستهلک و قدیمی صنعتی را از کشورهای عقب افتاده با چند برابر قیمت خریداری میکردیم که بعضا چند سالی بیشتر توانایی استفاده از آنها را نداشتیم و به قول قدیمیها همان آش و همان کاسه ولی اینک بسیاری از تولید کنندگان و بنگاهای اقتصادی در حال ثبت سفارش از کشورهای پیشرفته هستند .
8-کاهش انزوای ایران درسطح بین المللی 
دیگر برای هیچ ذهن آگاهی جای شک وجود ندارد که ایران در دوران پساتحریم به یک کشور فعال در سطح جهان تبدیل شده و اینروز ها شاهد رفت و آمد مقام هایی هستیم که شاید دهه ها سابقه ی سفر به ایران را نداشته اند (کره ی جنوبی و آلمان و ژاپن ....) همه و همه نشاندهنده ی این است که ایران اعتدالی حرفهای زیادی برای گفتن در حوزه های بین المللی را دارد وهرچقدر نفوذ در حوزه های بین المللی بیشتر باشد تهدیدات هم کمتر میشود . لازم نمیبینم از روابط با بورکینافوسو کومور گینه استوایی صحبت کنم چون تفاوت خورشد درخشانی است که همگان شاهد آن هستند .
9-گام های موثر در جهن نوسازی ناوگان هوایی ما 
بر طبق آمار سالیانه ما 5میلیارد دلار برای کرایه و بلیط مستقیما به جیب ایرلاین های ترک و عرب میریزیم و برای آنها و جوان های آنها شغل ایجاد میکنیم اگر تمام فواید داشتن ناوگان بزرگ و نوین را فاکتور بگیریم این مخالفان بیسواد و کج اندیش حامی دولت تحریم و فساد پاسخ دهند 22میلیارد دلار در 16 سال هزینه ی بزرگی یا سالی 5میلیارد درجیب کشورهای متخاصم البته نباید از سهام بوقچی ها دربازارهای مالی کشور های همسایه بگذریم !!
10-قرار داد های خودر وسازها و تولید محصول در داخل کشور
شاید حتی خوابش را هم نمیدیدم روزگاری بتوانیم محصولات خودروسازان بزرگ جهانی را در داخل تولید کنیم اما با نگاه به قرار داد های جدید میفهمیم که دیگر تولید خودرو در داخل با استانداردهای روز خیال و آرزوی دست نیافتنی نیست
............
البته برای سایر دستاوردها میتوان توضیحاتی داد که بنابر ملاحضات وقت و حوصله ی مخاطبین آنهارا به صورت تیتر بار نام میبریم
11- تولیدات کشاورزی با دانش نوین و همکاری کشورهای پیشرفته 
12-استفاده از سیستم بانکی بین المللی به صورت قطعی درحوزه ی (یورو و یو آن و ین و فرانک و....) واستفاده ی محدود شده ی دلار (به علت اینکه تحریم ولار جزو از تحریم های هسته ای نبوده )
13-ایجاد مراکز نوین و پیشرفته ی هسته ای با کمک کشورهای بزرگ
14-استفاده ی دانشمندان هسته ای از کلاس های آموزشی بین المللی 
15-امکان فروش مواد هسته ای به کشورهای جز ان پی تی 
16-انغقاد قرار دادهای مهم عمرانی با کشور های پیشرو در صنعت عمران و حمل ونقل
17-امکان تحصیل دانشجویان ایرانی در دانشگاهای برتر 
18-برداشته شدن تحریم های گوگل و تحریم های حوضه ی وب و اینترنت
19-ایجاد مناطق تجاری مشترک با همسایگان 
20- نوسازی ناوگان حمل ونقل ریلی به کمک کشورهای پیشرفته دراین حوضه
21-احقاق حق غنی سازی هسته ای و رسمیت یافتن فعالیت های هسته ای

يوم الله 24 خرداد مبارك 

 
:m::m: دوران پیش از برجام: از باج خواهی ناخدای فیلیپینی تا باک خالی هواپیماها

عصر ایران؛ جعفر محمدی - کشتی باری به نزدیکی سواحل ایران رسیده است. ناخدای فیلیپینی اش اما آن را به سمت اسلکه هدایت نمی کند و باج می خواهد!
او مسائلی مانند تحت تحریم بودن ایران و این که کشتی او را خطر جنگ احتمالی تهدید می کند و حرف هایی از این دست را بهانه کرده است.
بار کشتی، قطعات لازم برای یک مجموعه پتروشیمی در جنوب ایران است. ناخدا تهدید به بازگشت می کند. او می داند که ایرانِ تحت تحریم، با هزار مشقت این محموله را تهیه کرده و حاضر خواهد شد 100 هزار دلار هم باج به او بدهد تا بار را تخلیه کند.
ماجرایش کمی طولانی است اما ته قصه همان است که ناخدای فرصت طلب فیلیپینی انتظارش را داشت: 100 هزار دلار "باج" به حسابی که او در دوبی معرفی کرده واریز می شود و کشتی بار خود را تخلیه می کند و بر می گردد.

آنچه خواندید، یکی از هزاران ماجرای واقعی است که در دوران تحریم ها رخ داده است. تحریم ها باعث شده بود هر فرصت طلبی بتواند هر رفتاری که خواست با ایران داشته باشد. ایران شده بود پیکری که هر کرکسی که از راه می رسید به خود اجازه می داد کمی از گوشت آن را بکَند.

دکل معروف گم شده، تنها یکی از دهها دکلی بود که در آن بلبشو، گم شد و سرنوشت دکل های دیگری که پول هایشان پرداخت شده بود هرگز مشخص نشد، نه دکل ها آمدند و نه حتی مشخص شد دلالانی که پول را گرفته بودند کجا رفتند؟!

در آن دوران، قطعات و تجهیزات چینی به اسم قطعات آمریکایی و اروپایی و به چندین برابر قیمت به صنعت ایران فروخته شدند. استعلام و تعیین اصالت بسیاری از قطعات نیز ناممکن بود جز این که بعد از مدت کوتاهی، خراب می شدند. نه نصب، نه خدمات پس از فروش و نه گارانتی داشتند.

هزینه ساخت یک کارخانه یا مجتمع پتروشیمی تقریباً سه برابر قیمت متعارف جهانی شده بود. زمان ساخت نیز بسیار طولانی می شد. چون قطعات نامرغوب و متفرقه در آنها به کار رفته، میزان بهره وری شان نیز در طول سالیان فعالیت پایین تر از مجموعه های مشابه است. این یعنی، خسران مستمر در سال های آینده.

چون حساب های ایران مسدود بود، بخش مهمی از پول های ایران را به اسم اشخاص حقیقی و به اصطلاح معتمد واریز کردند که این خود منشأ بسیاری از فسادها شد.

نفت ایران را یا نمی خریدند و یا اگر هم می خریدند، پولش را نمی دادند چون ایران تحریم بود و امکان انتقال پول نبود. هندی ها و چینی ها که مشتری های نفت ایران بودند، می گفتند به جای پول نفت، کالاهای ما را ببرید!

سهم ایران از بازار نفت و پتروشیمی ، روز به روز کاهش می یافت و به رقبایی مانند عربستان می رسید.

در بسیاری از فرودگاه های جهان به هواپیماهای ایرانی بنزین نمی دادند و هواپیماهای ما مجبور می شدند با تحمل مسیرهای اضافی، به فرودگاه های فرعی بروند و بنزین بخرند تا مسیرهای پروازی را از دست ندهند.

... این ها، تنها گوشه ای از فجایعی است که در سال های قبل از برجام در حال وقوع بودند و دولت وقت نیز نه تنها اراده ای برای حل آنها نداشت بلکه با بالا بردن مداوم سطح تنش، کشور را در تحریم های جدیدتر و شدیدتر قرار می داد.

افرادی مانند رسایی که در مجلس شورای اسلامی می گویند برجام منفعتی ندارد و باید درباره آن تصمیم جدیدی بگیریم یا این واقعیت ها را نمی دانند و بدان جاهل اند یا خیلی زود آن تلخی ها را فراموش کرده اند و یا غرض ورزی می کنند و الا چگونه می توان تمام فجایع پیش از برجام را دید و از بیهودگی برجام سخن گفت؟!

آیا دولتی که در سخت ترین شرایط سیاسی، بین المللی و اقتصادی سر کار آمده و توانسته است تحریم های کمرشکن هسته ای را در مسیر لغو قرار دهد و سایه جنگ را از کشور دور کند شایسته این همه بی مهری و کارشکنی و هر روز ناسزا شنیدن است؟!

ای کاش این سخن امام حسین(ع) را فقط در روز عاشورا تکرار نکنند و بدان عملاً هم پایبند باشند که اگر دین ندارید، لااقل آزاده باشید.